هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تشویق بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد. بهره گیری از تشویق در فرآیند تدریس می تواند اثرات مطلبوبی را در شاگردان بر جای بگذارد . به عکس تشویق بی اندازه و بی جا می تواند منجر به معضل عادت به تشویق در فراگیران شود که خودت اثرات نامطلوبی بر جای می گذارد. از همین رو معلمان عزیز در فرآیند تشویق، اصول و شرایطی را در نظر می گیرند. هم چنین تشویق می تواند به اقسام مختلف از جمله مادی و معنوی بودن، بیرونی و درونی بودن، مستقیم و غیر مستقیم بودن باشد. در پایان اینگونه نتیجه می گیریم که تشویق وسیله مناسب برای پیشرفت امر تعلیم و تربیت است و توسط کسانی انجام شود که مورد احترام دانش آموزان هستند. و اجرای آن در کلاس برای افزایش یادگیری مناسب می باشد . هم چنین مسئله تشویق امری است که در خانواده ، مدرسه، و تشکیلات نظامی کارایی مطلوب دارد.